ياکريم‌تر
حضرتی علیرضا



اي شأنت از مقام عظيمان عظيم‌تر

جنس کرامتت ز صبا هم نسيم‌تر

کوي بهشت بوي تو را دارد عاريت

جنّت از اين شميم ندارد شميم‌تر

تو سيّدي کريمي و ابن‌الکريم هم

دنيا نديده هيچ کس از تو کريم‌تر

دشمن نمي‌شود از عطاي تو نااميد

کو لطف و جود و مرحمت از اين عميم‌تر

راه تو مستقيم به دولت‌سراي اوست

ره کو به سوي دوست از اين مستقيم‌تر

تو مهربان، تو خوب، تو محبوب، تو رئوف

رحمان نيافريده کس از تو رحيم‌تر

روي تو حيدري‌ست و خويت پيمبري

مولا نداشت هيچ کس از اين فخيم‌تر

وقت عطا به سائل و مسکين و دردمند

مي‌‌شد جمال تو ز هميشه بسيم‌تر

گاهي مرا نگاه کريمانه ياکريم!

قلبم به خويش جلب نما ياکريم‌تر

قبر تو بي‌چراغ، مزار تو بي‌عبور

اي عشق ناب! کو الم از اين اليم‌تر؟